Budynek "Tańczący dom"

Tańczący Dom (cz. Tančící dům), znany również jako Ginger i Fred, to ikona nowoczesnej architektury dekonstruktywistycznej w Pradze. Budynek powstał w latach 1994–1996 nad Wełtawą, na miejscu dawnego domu secesyjnego zbombardowanego w 1945 r. Koncepcję obiektu współtworzyli czeski architekt Vlado Milunić i amerykański architekt Frank Gehry, jednak sama idea narodziła się wcześniej w rozmowach Milunicia z Václavem Havlem, późniejszym prezydentem Czech, który marzył o centrum kulturalnym na sąsiedniej parceli.

„Tańczący dom” pokazuje, jak system dachowy może realnie współtworzyć ekspresję bryły. W obiekcie o tak dynamicznej geometrii architekci zastosowali blachę tytan‑cynk RHEINZINK w systemie podwójnego rąbka stojącego. Umożliwiło to wierne odwzorowanie założonej formy, poprowadzenie czytelnych linii podziału na zakrzywionych połaciach oraz zapewnienie wysokiej szczelności i trwałości – także w newralgicznych strefach.

Szczególną rolę w kształtowaniu fasady odgrywają charakterystyczne obróbki okien. Metalowe obramienia optycznie wysuwają okna z lica ściany, wzmacniając efekt trójwymiarowości, a ramy i glify nadają elewacji wyraźny, rytmiczny rysunek. Jednocześnie obróbki z tytan-cynku RHEINZINK pełnią ważną funkcję techniczną – odprowadzają wodę, zabezpieczają krawędzie tynku i gwarantują trwałe, szczelne połączenie między przeszklonymi polami a nieregularną bryłą budynku.